Σκοπός της πρότασης φωτισμού ήταν να ακολουθήσει την κεντρική ιδέα του αρχιτεκτονικού σχεδιασμού, όπου στόχευε στην εισχώρηση του φυσικού φωτός σε όσο το δυνατόν περισσότερα σημεία του κτηρίου. Η πρόταση βασίστηκε στο διαχωρισμό ζωνών – κοινόχρηστοι χώροι – γραφεία – χώροι θεραπείας, όπου οι απαιτήσεις διαφοροποιούνται και χρήζουν διαφορετικής προσέγγισης. Πρόκληση αποτέλεσε η ανάγκη συνύπαρξης αντικρουόμενων αναγκών φωτισμού, όπως η δημιουργία ενός περιβάλλοντος χαλάρωσης για τους επισκέπτες σε συνδυασμό με τις λειτουργικές ανάγκες φωτισμού των ιατρών κατά τη διάρκεια των θεραπειών.

Για το χώρο υποδοχής και αναμονής, έγινε φωτομετρική μελέτη με γνώμονα την οπτική άνεση του χρήστη κατά τη διάρκεια της αναμονής. Σημαντικό οπτικό στοιχείο αποτελεί ο φωτισμός που αναμειγνύεται με την αρχιτεκτονική, μέσω γραμμικών φωτιζόμενων στοιχείων στους διαδρόμους, δημιουργώντας διαδρομές που ο χρήστης καλείται να ακολουθήσει μέσα στο χώρο. O χώρος ολοκληρώνεται με κρυφούς φωτισμούς στην οροφή και στα έπιπλα. Η θερμοκρασία χρώματος διατηρείται στα 3000Κ για λόγους ενιαίας αίσθησης του χώρου, ενώ μεγάλη έμφαση δίνεται στους χώρους θεραπείας. Η χρήση τους είναι μικτού χαρακτήρα, δηλαδή γίνεται προσέγγιση της αίσθησης χαλάρωσης του χρήστη και της εφαρμογής της θεραπείας του γιατρού.

Συνοψίζοντας, η μελέτη φωτισμού πέτυχε το σκοπό της, αναδεικνύοντας αρχιτεκτονικά στοιχεία του χώρου και δημιουργώντας ένα οικείο περιβάλλον, τονίζοντας την καθαρότητά του.