Ο φωτισμός αποτελεί μέρος της αρχιτεκτονικής σύνθεσης και η συνδιάλεξη των σωμάτων που εξυπηρετούν τον σκοπό του φωτισμού με τα υπόλοιπα στοιχεία του χωρικού πλαισίου είναι βασικό ζητούμενο. Η σύνθεση της μελέτης φωτισμού είναι αναπόσπαστο κομμάτι της συνολικής αρχιτεκτονικής μελέτης και εφόσον αυτό θεωρηθεί ως δεδομένο, τότε η ενσωμάτωση των φωτιστικών σωμάτων στο αρχιτεκτονικό κέλυφος γίνεται εφικτή.
Τα φωτιστικά σώματα αποτελούν το μέσο με το οποίο κατανέμεται το φως στο χώρο, ενώ η επιλογή του τύπου και της θέσης αυτών είναι βασικά ζητήματα που απασχολούν τον μελετητή φωτισμού. Πρόκειται για μια δημιουργική διαδικασία, η οποία περιλαμβάνει αρκετά βήματα, από την σύλληψη της ιδέας έως την προδιαγραφή και την εγκατάσταση των φωτιστικών σωμάτων στο πεδίο μελέτης.
Μια μελέτη φωτισμού έχει ως στόχο την ομαλή ένταξη των φωτιστικών σωμάτων στο χώρο, αλλά και την εξασφάλιση των απαραίτητων επιπέδων φωτισμού ανάλογα με τη χρήση του. Η εναρμόνιση του τεχνητού φωτισμού με το αρχιτεκτονικό κέλυφος, μπορεί να επιτευχθεί με διαφορετικούς τρόπους τοποθέτησης των φωτιστικών, δηλαδή με τη διαμόρφωση είτε αυστηρά γεωμετρικών διατάξεων είτε πιο ελεύθερων και οργανικών. Είναι γεγονός πως η τεχνολογία αφήνει πλέον τα περιθώρια στον μελετητή να υλοποιήσει την ιδέα του, αποδεσμευμένος από παλαιότερους περιορισμούς των φωτεινών πηγών.
Η νέα τεχνολογία led αποτελεί σταθμό, όχι μόνο σε επίπεδο εξοικονόμησης ενέργειας, αλλά και σε επίπεδο σχεδιασμού. Συγκεκριμένα, η μικρή τους κλίμακα θεμελίωσε μια πρόκληση σε επίπεδο design, καθώς έδωσε τη δυνατότητα της αφομοίωσής τους από το αρχιτεκτονικό κέλυφος. Ο στενός διάλογος μεταξύ αρχιτεκτονικής κατασκευαστικής λεπτομέρειας δύο φωτεινών πηγών led αντικατέστησε τον παραδοσιακό τρόπο φωτισμού. Για παράδειγμα, σε πολλές τυπικές λεπτομέρειες κρυφού η ίδια η εσοχή που φιλοξενεί τις πηγές led λειτουργεί ως μέσο διάχυσης του φωτισμού.
Εν κατακλείδι, παρατηρείται ότι η διάταξη των φωτιστικών σωμάτων επηρεάζεται από την αρχιτεκτονική τάση της εποχής και διευκολύνεται από τις τεχνολογικές εξελίξεις. Ακόμα, αναπτύσσει διαφορετικές εκφράσεις στο πεδίο του φωτισμού και προκαλεί πληθώρα εντυπώσεων στο θεατή, με τον μελετητή φωτισμού να διαχειρίζεται τα μέσα φωτισμού σαν ένας μαέστρος, ο οποίος επιλέγει το τελικό «ηχητικό σχήμα» ενός μουσικού έργου με βάση την ευελιξία της τεχνικής του.
Επιμέλεια κειμένου: Δήμητρα Μαραγκού – Lighting Consultant
